Спектакль

Если сможешь, прости...

Рәмзия Габделхакова «Адашкан ир» («Если сможешь, прости»).Я полюбил ее в тот туманный вечер. О, как счастливы мы были и юны тогда… Ветер перемен унес ее и мы расстались, но я продолжал любить и лелеять в себе мечту о том мгновении, когда мы вновь соединимся. Этот миг однажды настал. Но я сам все испортил, разрушил мечту... Любимая, прости меня, если сможешь.Мин аңа томанлы бер кичтә гашыйк булдым. Без яшь һәм шулкадәр бәхетле идек... Язмыш җиле аны миннән еракка алып китте. Ләкин мин аны яратудан, кайчан да булса бер кушылырбыз дигән өметтән ваз кичмәдем. Һәм ул көн килде. Әмма бәхетебезне мин үз кулларым белән җимердем.Сөеклем минем, кичерә алсаң, кичер.